सकाळी उठल्या नंतर तिचाच चेहरा समोर असावा,
तिला पाहिल्या नंतर माझाही चेहरा नकळत खुलावा,
कधी तिने मला, तर कधी मी तिला चहा द्यावा,
चहाचा गोडवा आमच्या नात्यात उतरावा.
कधी तिच्या गालावर खळी तर कधी नाकावर राग असावा,
अबोला तिचा हा जीवघेणा, मी तिचा राग काढावा,
अबोला संपला कि तिने मिठीत येऊन विरघळावं,
प्रेमाचा हा आलेख उत्तरोत्तर वाढतचं जावा.
कधी दुचाकीवरून उगीचच हुंदडायला जावं,
तिने खूप बोलावं आणि मी फक्त ऐकतच बसावं,
तिच्या शिवाय जगात कुणीच नाही असं वाटावं,
नंतर कधी तरी हेच आठवून खूप खूप हसावं.
रात्री जेवणानंतर, हातात हात घालून फिरावं,
फिरता फिरता तिला आईस्क्रीम खायला घेऊन जावं,
कधी खूप समजूतदार तर कधी खूप वेडसर वागावं,
आयुष्याचं हे वळण तिच्याच साथीनं चालावं.
मी तिच्या निरागस चेहऱ्याकडे पाहतच बसावं,
"गुगली वूगली वूश" करू वाटत असताना,
तिला तसेच निरागसपणे झोपेत राहू द्यावं.
